W czasie wojny, a także już po jej zakończeniu, na terenie Polski zawierane były rozmaite transakcje dotyczące nieruchomości. Były one sprzedawane, kupowane, darowane, zamieniane. Nie zawsze jednak dochowywano wszystkich formalności, od których zależała skuteczność tych transakcji, w szczególności dokonywane one były zachowania przewidzianej prawem formy aktu notarialnego. Co do zasady, umowa która nie czyniła zadość tym warunkom, powinna zostać uznana za nieważną. Jednakże na przestrzeni lat ilość takich „nieważnych” umów, które w sferze faktycznej wywołały jednak określone skutki, była na tyle duża, że na początku lat 70-tych zdecydowano się ten problem rozwiązać, przy czym zastosowano najprostszy możliwy sposób. Otóż na mocy ustawy z dnia 26 października 1971 roku o uregulowaniu własności gospodarstw rolnych, wszystkie nieruchomości wchodzące w skład gospodarstwa rolnego i znajdujące się w dniu wejścia w życie tej ustawy w samoistnym posiadaniu rolników, z mocy samego prawa stały się ich własnością. Na potwierdzenie nabycia własności nieruchomości, wydawany był dokument zwany „Aktem własności ziemi”.
Nie wszyscy właściciele nieruchomości o nieuregulowanym stanie prawnym otrzymali Akt własności ziemi, bądź też obejmował on wyłącznie część nieruchomości. Do dziś, brak tego dokumentu rodzi poważne problemy w zakresie nie tylko obrotu nieruchomościami, ale w ogóle potwierdzenia prawa do władania nimi. Co więcej, wspomniana ustawa z 1971 roku, przestała już obowiązywać. Mimo to, w dalszym ciągu istnieje możliwość tzw. uwłaszczenia, a zatem potwierdzenia praw do nieruchomości. Kancelaria wspiera Klientów w postępowaniach dotyczących uwłaszczenia, pomaga przy gromadzeniu niezbędnej dokumentacji, a następnie zapewnia reprezentację w postępowaniu przed sądami.